De Blinde Tentoonstelling
_
De Blinde Tentoonstelling
De appreciatie van een kunstwerk veranderen
Stappenplan
Je kiest één of twee kunstwerken
Je vermeldt de bron: Titel, Kunstenaar, Bron
Je beslist welke de verboden woorden zijn
Je zoekt en spreekt 2 verschillende doelgroepen aan. Let erop dat je voldoende mensen bij elkaar brengt; je hebt minstens één tekenaar en één beschrijver nodig.
Je levert het materiaal aan: het kunstwerk aan de beschrijver, pen/stift en papier aan de tekenaar
Je leidt de oefening in en begeleidt de deelnemers
Je bevraagt de deelnemers aan de hand van de volgende vragen: Wat was een top? Wat was een min (moeilijk)? Is jouw appreciatie van het kunstwerk veranderd?
Je rondt af met koffie en gebak!
Oefening
De beschrijver krijgt een kunstwerk te zien. Het is belangrijk dat de tekenaar dit niet ziet. Hij of zij beschrijft wat er op het kunstwerk te zien is. De tekenaar probeert dit dan te tekenen. Nadien worden de rollen omgedraaid. Het kan zijn dat je een verboden woord heb gekregen, dit woord mag je dan niet in je beschrijving gebruiken. (hier: Oostende). Het is niet de bedoeling dat er wordt uitgebeeld. Aan de hand van de juiste beschrijving kan de tekening in de buurt komen van het oorspronkelijke kunstwerk. Achteraf laat de beschrijver het kunstwerk zien aan de tekenaar en kan je vergelijken!
Als doelgroep heb ik gekozen voor grootouders en vrienden.
Ze herkende het bekende werk De Schildpad van Jan Fabre. De beschrijving van het werk van Man Ray verliep echter moeizaam. Er kon tijdens de beschrijvingen meer aandacht worden gegeven aan richtingen en verhoudingen. Ook was het uitbeelden moeilijk tegen te houden. Mijn opa zag er eerlijk gezegd tegenop om de opdracht uit te voeren. Maar achteraf was hij toch opgelucht en was het uiteindelijk nog plezant.
Het gaat er niet om hoe goed het is getekend maar eerder om de beschrijving die wordt gegeven. En of je nu anders naar het kunstwerk kijkt en het meer bewondert of waardeert.
Mijn beide vrienden deden een goede beschrijving en er werd duidelijk vertelt wat ze zien. Doordat ze ook richtingen (De schildpad kijkt naar links en is weergeven in een zijaanzicht') aangaven komen de tekeningen sterk overeen met het kunstwerk. In het begin was het moeilijk voor de tekenaar om niets te zeggen of te vragen. Als tip heb ik hen meegeven om ook de verhoudingen te beschrijven (bv. De schildpad is in verhouding veel groter dan de persoon). Voor Jana leek het werk op een foto, nochtans is het een schilderij. Hierdoor was ze sterk onder de indruk van het werk van Man Ray.